پناهندگی
پناهندگی
پناهندگی به چه معناست؟ شرایط پناهندگی چه می باشد؟ چه اشخاصی می توانند پناهندگی دریافت کنند؟ آیا پناهنده و و افراد بی تابعیت از حمایت دیپلماتیک برخوردارند؟ استثنایات پناهندگی چه می باشد؟ در این مقاله سعی شده که به شما همراهان همیشگی سایت ملک پور در مورد پناهندگی توضیحاتی هرچند اجمالی ارایه شود.
یکی از معضلاتی که جامعه جهانی با آن دست پنجه نرم می کند معضل پناهندگی می باشد و موضوع پناهندگی بعد از جنگ جهانی اول و به خصوص دوم نمود بیشتری پیدا کرد زیرا در پایان دو جنگ جهانی جامعه جهانی با میلیون ها آواره و پناهنده روبه رو بود که به دلایل چون در خطر بودن جان و مالشان امکان بازگشت به موطن اصلی خود را نداشتن.
مفهوم پناهندگی ریشه ای بس کهن دارد و همسان با حیات بشری می باشد ، در یونان باستان معابد به عنوان محل امنی حتی برای محکومان به قتل شناخته می شد به گونه ای که هرکس قواعد پناهندگی را رعایت نمی کرد به شدت مورد مجازات قرار می گرفت. در ایران باستان نیز پناهندگی به رسمیت شناخته شده بود. مثلاً در دوره ساسانی وقتی خسرو پرویز از بهرام چوبین شکست خورد به روم بیزانس پناهنده شد مشروط به اینکه اگر ایران را دوباره تصاحب کند منطقه ارمنستان را تحویل بیزانس بدهد.
در دین اسلام، هر مسلمانی حق دارد به فرد غیرمسلمان حتی اگر کافری باشد که هنگام جنگ از تعقیب فرار کرده و به سرزمین اسلام پناه برده، پناهندگی دهد. چنین شخصی مستامن شناخته می شد و خودش و خانواده اش در سرزمین های اسلامی در امنیت کامل زندگی می کردند. مدت امان یک سال است و بعد از این مدت، مال و جان پناهنده تحت حمایت است. مستامن از تمام حقوق اجتماعی و فردی برخوردار بود. در پایان یک سال، اگر مستامن تمایل داشت که در سرزمین های حکومت اسلامی باقی بماند، باید حتماً یکی از ادیان توحیدی (اسلام، یهودی، مسیحی و زرتشی) را قبول کند یا بپذیرد که جزء اهل ذمه درآید.
در تعریف پناهجو باید گفت که بهترین منبع حال حاضر برای تعریف آن کنواسیون مربوط به پناهندگی می باشد که در مورخه ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱، ژنو در ژنو تصویب شده است که پناهندگی به این صورت تعریف کرده است” واژه پناهنده اینطور تعریف می شود :
“به علت ترس موجه از اینکه به علل مربوطه به نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در گروهای اجتمائی خاص و یا داشتن عقاید سیاسی تحت تعقیب، شکنجه، آزار و اذیت قرار گیرد، در خارج از کشور محل سکونت عادی خود بسر می برد و نمی تواند یا به علت ترس مذکور نمی خواهد خود را تحت حمایت آن کشور قرار دهد یا در صورتی که فاقد تابعیت است و پس از چنین حوادثی در خارج از کشور محل سکونت دائمی خود بسر می برد ، نمی تواند یا به علت ترس مذکور نمی خواهد به آن کشور بازگردد…
پس از تاسیس سازمان ملل متحد ، اولین اقدام حمایتی آن سازمان از پناهندگان ، تاسیس “سازمان بین المللی پناهندگان” است . این سازمان از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ موفق شد ۷۰ هزار نفر از پناهندگان را به اوطان خود بازگرداند . در سال ۱۹۵۰ ، سازمان مربوطه جای خود را به ” کمساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان ” داد.
تحولات سیاسی و اجتماعی متعدد ناشی از وقوع دو جنگ جهانی اول و دوم در قرن بیستم و بحران های منطقه ای که سبب فرار تعدادی بی شمار از اتباع کشورها شد نظیر فراریان سال ۱۹۵۶ مجارستان ، فراریان چین کمونیست در هنگ هنگ فراریان جنگ الجزایر ، ضرورت اقدامات بین المللی جهت حمایت از پناهندگان و رسیدگی به وضعیت پناهندگان در چهارچوب کار یک سازمان بین المللی مورد تاکید قرار داد.
در اعلامیه حقوق بشر نیز در ماده ۱۴ امده است که: ” هرکس حق دارد دربرابر تعقیب، شکنجه و آزار، پناهگاهى جستجو کند و در کشورهاى دیگر پناه اختیار کند.” ویا ماده ۱۲ این اعلامیه را می توان به سایر پناهندگان اختصاص داد.
ماده : ۱۲” هر انسانى بر طبق شریعت حق انتقال و انتخاب مکان براى اقامت در داخل یا خارج کشور را دارد و در صورت تحت ظلم قرار گرفتن مىتواند به کشور دیگرى پناهنده شود. و بر آن کشور پناه دهنده واجب است که با او مدارا کند، تا این که پناهگاهى برایش فراهم شود. با این شرط که علت پناهندگى به خاطر ارتکاب جرم طبق نظر شرع نباشد.”
احوال شخصیه
بند اول از ماده ۱۲ کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان در این خصوص مقرر میدارد «احوال شخصیه پناهنده تابع قانون کشوری است که در آنجا اقامت دارد، ولی چنانچه فاقد محل اقامت باشد، تابع قوانین کشور محل سکونت او خواهد بود.» در نتیجه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۴ دسامبر ۱۹۶۷ ” اعلامیه پناهندگی سرزمینی ” را تصویب کرد . طبق عهدنامه و پروتکل ، کشور های عضو متعهد شده اند که نسبت به پناهدگان ، بدون تبعیض رفتار ملی را معمول دارند؛ یعنی رفتاری مساوی با اتباع کشور پذیرنده یا میزبان در زمینه آزادی مذهبی ، مراجعه به داگاه ها و آموزش ابتدایی ، قوانین کار ، تعلیم تربیت و رفت وآمد به بیگانگان داده می شود.
کشورهای عضو باید برای پناهندگان ، کارت شناسایی مخصوصی صادر نمایند و در مقابل یکدیگر ، آنان را به عنوان ” مسافر ” تلقی کنند. در حال حاضر کشور های جهان معاهدات مربوط به پناهندگی را امضا نموده اند به همین دلیل حق ندارند قوانین یا رفتار های برخلاف معاهدات انجام دهند به همین دلیل در صورت احراز شرایط پناهندگی برای پناهجو دولت ها موظف به پناهد دادن به شخص مورد نظر می باشند. . بعلاوه بیشترین معاهدات مهم بین المللی ویا اعلامیه های معتبر بین المللی, مثل منشور اعلامیه حقوق بشر, نسبت به قوانین داخلی کشورها اولویت دارد.
شما متقاضیان گرامی می توانید در مورد کسب اطلاعات بیشتر با موسسه ملک پور در ارتباط باشید. موسسه ملک پور با سالها سابقه درخشان در امر مهاجرت شما را یاری دهد. شما می توانید با موسسه ملک پور از طریق تلفن مشاوره رایگان دریافت نموده و همچنین از طریق مشاوره حضوری از تجربیات و اطلاعات کافی مشاوران کارآمد را به دست آورید.
نگارنده: امید محمدی
سلام. خیر، ما این روش را به هیچ عنوان به شما توصیه نمی کنیم. برای اطلاع از روش های قانونی می توانید با دفاتر ما تماس بگیرید.
ایا موسسه شما در مورد مهاجرت از طریق پناهندگی هم اقدام میکند وچگونه؟